"Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego
"Kamienie na szaniec" to powieść dokumentalna należąca do literatury faktu, opowiadająca o młodych bohaterach warszawskiego podziemia podczas II wojny światowej. Książka powstała głównie w oparciu o pamiętnik Tadeusza Zawadzkiego "Zośki", a autor znał osobiście głównych bohaterów: Rudego, Alka i Zośkę.
Akcja utworu rozgrywa się w czasie okupacji hitlerowskiej od czerwca 1939 do sierpnia 1943 roku, głównie w okupowanej Warszawie, ale także w innych miejscach Polski, jak Celestynów czy wieś Sieczychy pod Wyszkowem.
Kluczowe informacje: Tytuł "Kamienie na szaniec" zaczerpnięty został z wiersza Juliusza Słowackiego "Testament mój". Symbolizuje on poległych bohaterów jako "kamienie" złożone na szańcu Ojczyzny.
Utwór posiada cechy reportażu:
- Jest napisany prozą
- Stanowi relację ze zdarzeń rzeczywistych
- Przedstawia prawdziwe postacie
- Zawiera dokładne daty i godziny wydarzeń
- Łączy materiał historyczny z komentarzem narratora
- Zawiera analizę psychologiczną postaci
- Cechuje go dynamiczna narracja
Główni bohaterowie:
Tadeusz Zawadzki - Zośka (1921-1943):
- Harcmistrz, podporucznik AK, odznaczony Orderem Virtuti Militari
- Pierwszy komendant Grup Szturmowych w Warszawie
- Wysoki, szczupły, wysportowany, o niemal dziewczęcej urodzie
- Urodzony przywódca i organizator
- Zginął 20 sierpnia 1943 r. pod Sieczychami
Maciej Aleksy Dawidowski - Alek (1920-1943):
- Podharcmistrz, sierżant, podchorąży AK, odznaczony Orderem Virtuti Militari
- Nazywany "glizdą" ze względu na wysoki wzrost
- Szczery, bezpośredni, uczynny, zawsze uśmiechnięty
- Zmarł 30 marca 1943 r. w wyniku ran odniesionych podczas akcji pod Arsenałem